voor de bijl

Ok, ik zal het maar bekennen, ik ben weer voor de bijl gegaan. Nee, de aantrekkelijke dames heb ik nog niet aangeraakt, althans niet op de risicovolle plekken. Hoewel Priscilla, de lerares die ons in de lokale taal Toro les geeft, me makkelijk in de verleiding zou kunnen brengen. Nee, dat heb ik nog kunnen weerstaan. Voor wie het nog niet weet: I'm prone to addiction oftewel verslavingsgevoelig. De sigaretten paffen nog vrolijk door en kosten hier ook minder dan een euro per pakje, dus dat zal voorlopig niet stoppen. En dat de anti-rook-lobby net als in het Westen ook hier steeds meer aanhangers krijgt, daar kan ik vooralsnog niet mee zitten. Maar ik ben dus weer voor de bijl gegaan. Met de TV en het volgen van nieuws. Is natuurlijk onschuldiger dan roken, maar kan toch behoorlijk je leven beheersen. Had me dus voorgenomen toen ik Nederland verliet, om in ieder geval in het begin zo weinig mogelijk van beide tot mij te nemen. Niet gelukt dus, want in het weekend hoorde ik al van een flinke aanslag in Pakistan en maandagavond keek ik toch even stiekem in de conferentiezaal naar de Oegandeze Sascha de Boer (Sacha is leuker) die meldde dat de Zuidafrikaanse president Thabo Mbeki was afgetreden. Dat was mijn excuus om definitief voor de bijl te gaan en sindsdien een paar keer per dag minstens BBC Africa te luisteren. Wat er gebeurt in Zuid-Afrika, heeft gevolgen voor de rest van het continent en dus ook voor deze kersverse resident. En dan gaat het van kwaad tot erger en lig je op je bed naar een uur lange discussie te luisteren over de gevolgen van Mbeki's aftreden. Ondertussen neem ik ook de Daily Monitor (kritisch) tot me of de New Vision (regeringsgezind), omdat dit ook voor m'n toekomstige werk belangrijk is. En ik kan je zeggen, je hoeft niet te zoeken naar berichten over corruptie. Laat ik het zo stellen: als corruptie een olympische sport wordt, dan is Oeganda een medaille-kandidaat. De grootste rel waar de kranten nu vol mee staat betreft de Minister van Veiligheid die via vriendjes voor heel veel geld een waardeloos stuk land heeft verkocht aan het een Nationaal Pensioenfonds van Werknemers. Veel dieper zal ik hier niet op ingaan (heeft VSO eerder problemen mee gehad, dit soort blogs kunnen gecheckt worden, hoewel kans niet groot), maar het is duidelijk dat het lastig wordt om een politieman duidelijk te maken dat hij niet corrupt mag zijn, als zijn grote baas zich aan dit soort zaken schuldig maakt.

Volgende blog waarschijnlijk uit Fort Portal, waar overigens de jongedame die ik zou gaan begeleiden gisteren met stille trom is vertrokken. Schijnt ineens een baan in Kampala te hebben gekregen, niemand iets verteld. Ach, ik zie wel wat dit te betekenen heeft, ik doe het rustig aan... HastaLaPasta, vrijdag in de Villa. A.