Kuifje has landed!

Kuifje has landed! Eindelijk! Ik heb er zo'n half jaar naar toe geleefd en nu is het zover. Sinds vrijdag ben ik in Oeganda. De ontvangst door de lokale VSO-staf was allerhartelijkst en geheel tegen alle vooroordelen in uitstekend georganiseerd. Meteen een sim-kaart voor de telefoon om te kunnen laten weten aan het thuisfront dat je veilig bent gearriveerd en wat geld voor de komende week. Vriendelijk volk ook, die Oegandezen. En relaxed. We- een internationale groep muzungu's (witten) van zo'n 17 Britten, Ieren, een Schot, een Amerikaanse en 5 Nederlanders - zitten in een comfortabel trainingsoord tussen Entebbe (vliegveld) en de hoofdstad Kampala. Gisteren bezoekje gebracht aan Kampala, typische overvolle derde wereld-stad, waarvan ik blij ben dat ik er, zoals het overgrote deel van de groep wel, niet het komende jaar hoef te zitten.Ik ga naar het Westen, Fort Portal, waarvan ook iedereen hier zegt dat het heerlijk toeven is. Dat gaan we merken, vrijdag mag ik naar m'n thuis voor het komende jaar, samen met nog twee van de groep, Amerikaanse Celia en Britse Hannah. Intussen is het trainingen volgen in security, child protection (belangrijk hier!), cultuur, taal en meer van dat al. En verder eten, beetje luieren (want vermoeiend die trainingen), pingpongen en aan de bar hangen. Die bar is een lokale garage vlakbij, waar de eigenaar wat stoelen en tafels buiten zet en lauw/koud bier serveert. Good enough for me! Veel van wat je verteld wordt is bekend, zeker als je aardig wat reiservaring in Afrika hebt, maar toch is het belangrijk. De traningen zijn vermoeiend omdat je in korte tijd veel info te verstouwen krijgt. En het is behoorlijk warm hier, schat zo'n 25-30 graden met af en toe - 's ochtends vooral een flinke plensbui. Zal in Fort Portal wat koeler zijn, want ligt tegen de bergen aan. Tot later!